Λαζαριστές

Μέλη μοναχικού τάγματος της Δυτ. Καθολικής Εκκλησίας. Ιδρύθηκε το 1625 από τον άγιο Βικέντιο ντε Πολ (του Παύλου) και αναγνωρίστηκε από τον πάπα Ουρβανό Η’ το 1632, με την ονομασία Εταιρεία των Ιερέων της Ιεραποστολής. Σκοπός του τάγματος των Λ. ήταν το κήρυγμα του Ευαγγελίου στους φτωχούς κατοίκους της υπαίθρου. Αρχικά το τάγμα εγκαταστάθηκε κοντά στην πόλη του Αγίου Βίκτορα και από εκεί μεταφέρθηκε το 1632 στο ηγουμενείο, την κατοπινή φυλακή του Αγίου Λαζάρου, απ’ όπου πήρε και την ονομασία του. Στα καθήκοντα των Λ. προστέθηκε το κήρυγμα και η ιεραποστολή σε διάφορες χώρες (Τυνησία 1645, Μαδαγασκάρη 1648). Οι Λ. εγκαταστάθηκαν στη Νάξο το 1626, ως διάδοχοι των ιησουιτών. Το τάγμα των Λ. καταργήθηκε στη διάρκεια της Γαλλικής επανάστασης, ανασυγκροτήθηκε όμως το 1816 και σήμερα αποτελείται από 5.000 μέλη. Η ανώτατη εξουσία ανήκει στη γενική συνέλευση και στον γενικό ηγούμενο, που εδρεύει στο Παρίσι.

* * *

οι

μέλη μοναχικού τάγματος τής Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας το οποίο ιδρύθηκε το 1625 από τον άγιο Βικέντιο ντε Πωλ με κύριους σκοπούς την ιεραποστολή σε μη χριστιανικές χώρες, καταργήθηκε από τη Γαλλική Επανάσταση και επανασυστάθηκε στις αρχές τού 19ου αιώνα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. lazarist < St. Lazare, ονομ. κολλεγίου στο Παρίσι].